Zderzenie rowerzystów. Dwóch 12-latków bez kart rowerowych, jeden w szpitalu

To jest rzeczywiście sensacyjna informacja w skali powiatu. Dwóch chłopaków przewróciło się na rowerach. Jeden rozbił głowę. Oczywiście wiem. Tu mógł nastąpić bardzo poważny uraz. Ale... Ja jakieś 50 lat temu miałem podobny przypadek. Jechaliśmy ze ś.p. moim ,,rodzonym kolegą'' rowerami. Ja przed nim. Przewróciłem się na prawą stronę, a on mijając mnie w pędzie zahaczył lewym pedałem o moje plecy. W plecach zrobiła się dziura i...tyle. Bliznę i niewielką narośl przy lewej łopatce mam do dzisiaj. Nie było płaczu, nie było szycia, nie było helikoptera. Do czego zmierzam: 1. Pokolenie obecnych dziadków w wieku szkolnym było dziko wybiegane, dziko usportowione, dziko odporne na zadrę w ciele, dziko odporne na rozbitą kamieniem głowę (to z autopsji) i inne związane z dziecięcymi zabawami urazy. 2. Biegaliśmy za piłką w słońcu w wielkich upałach i nikt nie potrzebował pić co 10 minut. Najwyżej po bieganiu była oranżada za 1.60 w piwnej budce (kiosku) przy poczcie :-). 3. Jak ktoś w meczu w głowę lub w kolano dostał to pomasował i było O.K. 4. Obecne dzieci szkolne to przyszłe dorosłe niedorajdy życiowe. Fizycznie - worki mokrego piachu 5. Na dodatek technicznie rzecz biorąc (majsterkowanie, naprawy) nieudacznicy. 6. Bez lodowego okładu (i litra wódki) ciężko to obecnemu dziadkowi zrozumieć.