Rozliczanie podatków przez cudzoziemców

Rezydencja ? obowiązki podatkowe wobec Polski

Rezydencja podatkowa to szereg specjalnych kryteriów i wskazań, które ustanowił ustawodawca dla prawidłowego określenia miejsca zamieszkania podatnika. Z drugiej strony, doktryna oraz orzecznictwo sądów powszechnych uzupełniły je o kierunki, w jaki sposób należy rozumieć tę rezydencję. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz powyższymi należy uznać, że dana osoba ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jeżeli:

• posiada na terytorium Polski ośrodek interesów życiowych, czyli tak zwane centrum interesów osobistych lub gospodarczych, zaś ramach oceny tego kryterium należy wziąć pod uwagę związki osobiste oraz ekonomiczne tej osoby, w tym rodzinne, zatrudnienie, działalność społeczną, polityczną, kulturalną i inne;

• posiada na terytorium Polski tak zwane centrum interesów osobistych lub gospodarczych oraz przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Wystarczy spełnienie jednego z dwóch powyższych kryteriów by uznać, że dana osoba ma miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - może podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Właściwość urzędów skarbowych dla osób zagranicznych

W celu wybrania odpowiedniego organu podatkowego,, właściwego dla osób zagranicznych będących osobami fizycznymi, które nie prowadzą działalności gospodarczej - niezbędna jest weryfikacja rozporządzenia w sprawie właściwości organów podatkowych. Wskazuje ona między innymi właściwość miejscową, zgodną z:

• miejscem zamieszkania lub adresem siedziby płatnika (gdy pobór następuje za jego pośrednictwem),

• miejscem pobytu podatnika, gdy bez pośrednictwa płatnika;

• miejscem wykonywania czynności jeżeli nie można ustalić właściwości jak wyżej.

Podsumowanie

Kluczowe dla określenia zobowiązań podatkowych wobec polskich organów skarbowych okazuje się prawidłowe określenie rezydencji podatkowej. Będzie ona wpływać bezpośrednio na poziom oraz na wymiar zobowiązań podatkowych. Jednocześnie, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania wobec kraju przebywania oraz państwa pochodzenia, warto zwrócić uwagę na przepisy o tak zwanym unikaniu podwójnego opodatkowania. Polska ma bowiem szereg podpisanych porozumień międzynarodowych, umożliwiających w wielu przypadkach ograniczenie obligacji podatkowych wobec jednego kraju.